Menu
In deze editie van mijn persoonlijke Slow Bal helden spreek ik met Anni en Gasper uit Zweden. Je kent ze misschien wel van Balboa, Lindy Hop of zelfs Slow Bal, want ze reizen geregeld de wereld rond om hun liefde voor deze dansen met anderen te delen. In dit interview praten we over hoe zij Slow Bal hebben ontdekt en hebben we het over hun dansstijl. Ik ben in het bijzonder benieuwd naar wat zij te vertellen hebben over hun connectie.
Anni Skoglund (Zweden) en Gašper Hrovat (Slovenië) zijn een inspirerend en hartverwarmend koppel. In Slow Bal is hun dansstijl intiem en speels. Ze delen hun liefde voor Slow Bal en andere Swingdansen als een vorm van communicatie zonder woorden, maar met muziek.
Hoewel Anni en Gasper een brede interesse hebben en graag de Wals, Rumba, Swing en Blues dansen, zijn ze vooral gepassioneerd over Balvoa, Slow Bal en SoCal Swing. Ze kijken daarbij graag naar de oldtimers en hoe zij dansten, om daar vervolgens hun eigen stijl in te vinden.
Hun dansmotto is: “Er is geen betere prijs om te winnen dan de glimlach van je danspartner.“
Gasper: “Ik ontdekte Slow Bal als eerst. Dat was in Herräng Dance Camp in 2007 of 2008. Mickey en Kelly gaven dat jaar een Slow Bal les. Ik was er voor voor de Balboa week en tijdens die week was er een Bluesavond. Het was dus fijn om te leren dansen op langzamere jazzmuziek. Ik weet eigenlijk niet of ik Slow Bal destijds wel goed danste, maar ik herinner mij nog wel het triple step ritme in de basis. In de avond oefende ik met andere dansers en dat is hoe het voor mij begon.”
Anni: “Mijn eerste Slow Bal ervaring was ook in Herräng, maar dan een jaar later. Ik danste met Gasper en het was een van de eerste keren dat wij met elkaar dansten. Op een gegeven moment vroeg Gasper mij of ik wist wat we aan het dansen waren. Ik had geen idee, maar het maakte mij ook niet zoveel uit. Het was zo fijn dat ik gewoon aan het genieten was. Hij vertelde dat het Slow Bal was, en dat was het begin van een hele mooie vriendschap. ”
Gasper: “Toen ik een demonstratie zag van Mickey en Kelly was ik enorm onder de indruk. Ik heb altijd een interesse gehad in het leren van nieuwe dansen, maar deze dans…. de flow en communicatie tussen hen was heel bijzonder.”
Anni: “Wat ik ook heel fijn vind is de muziek. Soms is het voor Balboa en Lindy Hop dansers moeilijk om hierop aan te passen. Maar ik vind het geweldig om op die zoete en romantische nummers te kunnen dansen. Ik denk dat wij allebei wel erg romantisch zijn ingesteld. We genieten dus van de muziek en de mogelijkheid om erop de kunnen dansen en uitdrukking te geven aan die kant van jazz en swingdans. Romantiek, dat speelt voor mij wel een belangrijke rol.”
Anni: “Ja, ik denk het wel. Als we een demonstratie geven is het natuurlijk wel eens moeilijk om je heel verbonden te voelen. Je weet dat heel veel mensen naar je kijken. En ik heb het nooit echt leuk gevonden om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Wat ik op de dansvloer doe, is voor mij altijd prive. Het is namelijk een uiting van hoe ik mij voel.
Dus soms geef ik mij over aan dat gevoel en blokkeer ik het feit dat er een publiek om mij geen staat. En dat is het moment dat we echt een connectie met elkaar kunnen maken. Ik kan mij dus wel voorstellen dat dat soms over komt als heel intiem. Dan voel ik mij of heel ontspannen en verbonden met Gasper, of ik heb mij helemaal in mezelf teruggetrokken.”
Gasper: “Ik kom uit de showkant van het dansen. Daarom ben ik gewend aan een publiek en hoe ik ook van een publiek. Maar ik wist toen ik met Anni ging dansen dat zij er niet van houdt om in het middelpunt te staan. Daarom is het voor mij heel belangrijk hoe ik met haar de verbinding aan ga tijdens het dansen, en hoe ik mijn aandacht geef aan haar, en niet aan het publiek. Bij langzaam dansen komt alles erop aan hoe goed je connectie is met je partner. Het gaat om dansen met elkaar, en niet om uitsloverij.”
Anni: “Volgens mij moeten we het dan allereerst over vertrouwen hebben. Je moet je partner vertrouwen en toegeven aan het idee dat je danspartner alles zo duidelijk en veilig mogelijk maakt. Op ieder niveau moet je ervoor kiezen je partner te vertrouwen. Maar je moet dat vertrouwen ook in jezelf vinden. Je moet er ook op rekenen dat je je eigen balans en veiligheid kunt bewaken.
Als je dat vertrouwen niet in jezelf en in je partner kunt vinden, is het moeilijk om echt die connectie te maken tijdens het dansen. Dat is die connectie waar we het over hebben naast de fysieke connectie. Mentaal moet je landen in de realisatie dat je nu hier bent, samen, en dat je voor elkaar zorgt op de dansvloer.”
Gasper: “Ja, dit is helemaal waar. Als ik soms meedoe aan een competitie en ik dans niet met Anni, vind ik het moeilijk om mijn persoonlijkheid te laten zien in de dans. Dansen is teamwork.”
Anni: “Ik herinner mij nog iets wat jij zei, toen we net begonnen met samen dansen. Je zei: ‘Als ik mijn partner voel, dan pas ik mijn ademhaling aan naar het zelfde tempo als dat van mijn partner. Als ik voel dat we gesynchroniseerd ademhalen, dan voel ik mij verbonden en ontspannen.’. Dat klonk eigenlijk wel goed.”
Gasper, lachend: “Ik kan mij dat helemaal niet herinneren! Als je veel met andere mensen danst dan leer je om de energie van de ander te voelen. Ik merk het wanneer Anni, of iemand anders, moe is of vol energie zit. Ik pas mij daarop aan. Ik vind het mijn taak als leider in de dans om de energie van mijn danspartner te volgen en zo samen connectie te maken in de muziek. Het vertrouwen winnen van mijn partner is een van de belangrijkste dingen die ik kan bereiken.”
Gasper: “Ja, ik heb wel wat Tangolessen gehad. Ik vond het heel leerzaam om te zien hoe zij de dans onderwijzen en mensen hun eerste dansstappen leren. Anni, herinner je je dat we ook ooit zijn uitgenodigd voor een Tango festival?”
Anni: “Ja! Daar hebben we wat Balboa laten zien! We wilden meer leerlingen die niet van Lindy Hop kwamen. Het was een internationaal Tango festival met geweldige Argentijnse en Zweedse docenten. Ze gaven allemaal een show, ontzettend gaaf. En daar stonden wij. Na al deze super goede optredens. Ik dacht bij mezelf, wat doen wij hier. Ons liedje werd aangezet: Gufus. Dat was wel even iets anders dan Tango. het heeft ook een beetje gekke energie, die wel heel goed bij ons past. Vooral bij Gasper. Dus, wij deden onze dans en de mensen keken erg geschokt volgens mij. Ze waren hier misschien nog niet helemaal klaar voor. Maar we kregen ook veel applaus, gelach en gefluit. Er hing dus wel een goede energie.
Naderhand waren er inderdaad mensen die zich in wilden schrijven. Een paar docenten kwamen naar ons toe om ons uit te nodigen voor hun workshop, die we ook hebben gevolgd. Voor deze hele ervaring heb ik ook al eens tango gedanst. Ik heb de meeste koppeldansen wel eens uitgeprobeerd.”
Gasper: “Weet je nog wat die ene docent tegen ons zei na de demo op het Tango festival? Ze zei: ‘Het is echt geweldig om te zien hoeveel plezier en energie jullie hebben. Jullie dansen met een glimlach. Dit is wat ik mis als ik naar mensen kijk die Tango dansen. ik mis die glimlach op hun gezicht! Ze kijken altijd zo serieus.’ Deze woorden kwamen van een superster uit de Tango. Het voelt goed om dat te horen, en het geeft goed mijn gevoel over Tango weer: dat het een hele serieuze dans is. Maar dat is vooral gebaseerd op de uitdrukking van de mensen die het dansen.”
Gasper: “Dean Raftery die met Kara Britt danst, is nog steeds een van mijn favouriete video’s om te dansen. We mogen dankbaar zijn dan we Mickey en Kelly hebben, want zij zijn de enige Amerikanen die Slow Bal over de oceaan naar Europa hebben gebracht. Als zij het niet in Herräng hadden laten zien, en misschien op een paar andere plekken, dan hadden we vandaag de dag geen idee gehad wat Slow Bal is.”
“In 2016 gaven we in Harlem een Slow Bal demonstratie op het nummer Moonlight van Glenn Miller. Mickey was daar ook bij en voor we het podium op gingen, zei ik tegen Mickey: ‘Deze is voor jou’. We deden ons optreden en toen we weer off stage gingen, leek het alsof Mickey geraakt was door ons optreden. Maar even serieus, we geven veel credits aan Mickey en Kelly omdat we willen laten zien hoe dankbaar we zijn.”
Anni: “Ik vind het ook belangrijk dat de dans zich blijft ontwikkelen en dat we niet vast blijven zitten aan de paar dingen die we erover weten. Mickey heeft het hier ook vaak over. We hebben nu eenmaal niet zoveel informatie van de oldtimers, en er waren ook niet veel dansers die iets van deze dans wisten. Het is dus goed om de oorsprong te erkennen, maar verder je eigen stijl te ontwikkelen. Je moet je eigen weg zien te vinden. Hoe vind jij het fijn dansen? Vind je comfort zone, en daag jezelf af en toe eens uit.”
Anni: “Bij mij draait het om de connectie, want het ritme is bij de verschillende dansen redelijk hetzelfde. Als je meer in open posities danst, dan is het meer Slow Lindy. Een gesloten danshouding voelt meer als Slow Bal.”
Gasper: “Voor mij is Slow Bal wat Dean Raftery danste, zijn versie en combinatie van stappen imiteren. Alles wat van dat patroon afwijkt is slow dance (langzaam dansen).”
Anni: “De muziek draagt ook bij aan het Slow Bal gevoel. Vooral de serenades zetten de juiste toon in de dans.”
Gasper, lachend; “Jeetje, je vraagt het wel aan een DJ! Als ik moet kiezen, dan is het voor mij ‘The man I love’ van Benny Goodman, live vanuit Carnegie Hall.”
Anni: “Ja, dat is een prachtig nummer en zou ook mijn favouriet kunnen zijn. Het heeft zeker het juiste Slow Bal gevoel. Maar ik vind het nummer Snöfall van Charles Redlands Swingband ook heel erg mooi. Het is moeilijk om één nummer te kiezen. Het is eigenlijk makkelijker om te zeggen wat ik niet mooi vind. Maar ik heb hier een DJ naast mij zitten en ik ben heel tevreden met zijn muziekkeuze.”
Anni: “Dat is moeilijk om te zeggen, maar als je het mij vraagt is Slow Bal nu echt booming. Overal zie je workshops en lessen verschijnen, als kleine en grote paddenstoelen uit de grond. De dans heeft zeker een mooie toekomst.”
Gasper: “Heel veel dansevenementen willen niet meer alleen Balboa, maar ook Slow Bal. Of als taster of als reguliere les. Dat zie je nu veel.”
Anni: “Inderdaad. En niemand is vandaag de dag nog verbaasd als je het over Slow Bal hebt. Een paar jaar geleden wist bijna niemand wat Slow Bal is. Maar nu is het veel bekender.”
Gasper: “Ja, het was voorheen echt veel moeilijke uit te leggen wat Slow Bal is. Zoiets als: ‘het is te langzaam voor Lindy en past ook niet helemaal op de Blues. Nou daar, precies daartussen zit Slow Bal’.”
Anni: “Jij doet ook geweldig werk in het bekender maken van deze dans. Heel fijn en bedankt daarvoor!”
Wil je op de hoogte blijven van wat deze twee geweldige dansers allemaal uitspoken? Volg ze dan op hun facebook pagina: www.facebook.com/anniandgasper
Voel je je helemaal geinspireerd en wil je nu zelf Slow Bal leren dansen? Klik dan hier voor informatie over lessen en workshops.